📚 Laat maar komen! - Kim Postma (oktober 2018) - Boek Downloaden

Boektitel : Laat maar komen!
ISBN: Nee
Totaal Pagina's : 142 pagina's
Jaar : oktober 2018
Categorie : Populaire psychologie, Psychologie,
Uitgever : Kim Postma
Taal: Nederlands

Een boek over crisisopvang van (op een uitzondering na) tieners dat sprak mij meteen aan. Het is een kwetsbare groep en wordt door de buitenwereld vaak gezien als een moeilijke groep. Er wordt nog weleens vergeten dat er ook een uniek persoon zit achter het label dat iemand krijgt. Kim en Ren hebben ruim tien jaar lang crisisopvang geboden aan verschillende jongeren met ontzettend veel vertrouwen naar zowel de jongeren als de organisatie die de jongeren bij hen plaatste dat zal ongetwijfeld een deel van hun succes zijn. Ik noem dit succes omdat in het boek duidelijk wordt dat veel van deze jongeren in het boek aangeven dat ze het prettig vonden bij Kim en Ren en nog altijd (af en toe) contact met hen hebben. Al moet ik over Ren helaas zeggen hadden. Meteen aan het begin van het boek wordt duidelijk dat Ren op 29 juli 2018 omgekomen is bij een aanslag in Tadzjikistan. Dat maakte meteen indruk. Tijdens het lezen spat de passie nuchterheid en de goedheid van de bladzijdes terwijl je als lezer weet dat Ren inmiddels niet meer leeft. Daarnaast wil ik dan ook genoemd hebben dat ik het knap vind van Kim dat dit boek er toch is gekomen en haar hier tegelijk voor bedanken. Het is echt een mooi en oprecht document geworden van Kim Ren en de jongeren samen. Omdat ik uit nieuwsgierigheid ben begonnen met wat door het boek heen te bladeren zag ik achterin het boek al een tijdlijn staan. Niet de verhalen van alle kinderen konden een plekje krijgen in het boek maar ze zijn allemaal belangrijk en moesten wel genoemd worden. Voor de lezer is dit ontzettend fijn om zo het verhaal beter te kunnen volgen. De verhalen die wel in het boek staan zijn namelijk niet op chronologische volgorde verteld. Ik weet niet of andere lezers deze tijdlijn ook snel zullen ontdekken dus wat dat betreft was het misschien handiger geweest om dit voorin het boek te plaatsen. Op zich snap ik de keuze om de verhalen niet chronologisch te vertellen maar ik had wel even tijd nodig om hieraan te wennen. Het gaf een rommelig gevoel en ik heb vaak gebruik gemaakt van de tijdlijn. Het boek leest ontzettend vlot en ik vond het heel warm en knap hoe eerlijk zowel Kim en Ren als de kinderen (inmiddels vaak wel een stuk ouder) die aan het woord komen zijn. De boel wordt niet opgepoetst en je voelt ook het respect naar elkaar toe. Dingen mogen gezegd worden. Dat lijkt ook juist de manier te zijn waarop Kim en Ren deze opvang aangepakt hebben. Ze waren duidelijk en natuurlijk waren er regels maar tegelijk was er ook respect en vertrouwen. Iets dat vaak nieuw was voor de jongere die bij hen kwam. Ze waren geen nummertje bij Kim en Ren mochten ze er zijn inclusief fouten die gemaakt werden. Het is een echte toevoeging dat de jongeren zelf ook aan het woord komen om zo hun verhaal te horen. Niet elk verhaal eindigt op een manier die je vooraf hoopt maar ook dat is het echte leven. Daarnaast is crisisopvang zeker iets moois om te kunnen verzorgen maar tegelijk is het ook vaak zwaar en van te voren weet je niet met wie je in een huis komt te zitten (of woonboot in dit geval). Je moet hiermee kunnen omgaan wil je crisisopvang bieden. Ik werd erg geraakt door dit boek en raad het zeker aan! 4,5 ster is zeker op zijn plaats.

Kim en Ren vertellen open en eerlijk over de crisisopvang met alle goede maar ook nare kanten. Ieder puber die wordt opgevangen heeft zijn eigen verhaal en dient op een eigen manier opgevangen te worden. Als je het boekje leest besef ja dat Kim en Ren dit van nature in zich hebben. De opvangkinderen kijken met veel plezier op hun periode van opvang terug en hebben daar alsnog een goede basis gehad. Een toegankelijk inspirerend en openhartig maar ook bijzonder boekje want Ren en Kim werden samen met 4 andere fietsers slachtoffer van een aanslag in Tadzjikistan en werden bewust aangereden en aangevallen met messen. Ren overleefd de aanslag niet.

Prachtig boek en page turner waarin vooroordelen over soms 'criminele' pubers weg worden genomen. Vind je pubers heel leuk of juist walgelijk en irritant? In beide gevallen lezen!

"Terug naar Kim en Ren zou voor mij ideaal zijn. Maar ik ga toch niet de plaats innemen van kinderen die in nood zijn en daar naartoe moeten voor een crisis?' (Eric-Jan) Af en toe geestig en zonder vals sentiment hebben Kim Postma en Ren Wokke hun ervaringen met crisisopvang van pubers in dit boek opgeschreven. Ruim tien jaar lang stelden zij hun woonschip Hendrik Jan in Amsterdam voor hen open. Het waren vaak levensbepalende ervaringen voor de jongeren zoals ook blijkt uit hun eigen verhalen in het boek. Kim en Ren delen hun onzekerheden en ook hun onvermijdelijke fouten met de lezer. Maar tonen eveneens hun onvoorwaardelijke betrokkenheid bij het welzijn van de aan hun zorgen toevertrouwde kinderen. Kim Postma en Ren Wokke (2018) werkten ten tijde van de zorg voor de kinderen beiden fulltime. Ze schakelden na een aanvankelijke voorzichtige keuze voor weekendpleegzorg ruim tien jaar geleden over op crisisopvang voor pubers. "Het mocht wat spannender.' Toon meer

Best Seller: